Psychoanaliza lacanowska – (nie) bezpieczna metoda?
Utarło się myśleć, że psychoanaliza to niebezpieczna metoda. Taki tytuł nosi nawet film Davida Cronenberga z 2011 r., opowiadający o początkach jej wynalezienia przez S. Freuda na przełomie XIX i XX wieku. Osobom, które jej nie doświadczyły, psychoanaliza kojarzy się z niepotrzebnym grzebaniem w dzieciństwie i ujawnianiem sekretów rodzinnych oraz z uruchamianiem wielkich namiętności i panseksualizmem. Wykład opowie o tym, czy taki pogląd odzwierciedla to, co naprawdę dzieje się w relacji psychoanalitycznej, w ujęciu J. Lacana, gdzie trudowi odsłaniania się często towarzyszy śmiech, gdzie w końcu coś staje się możliwe, gdzie w miejsce narzekania pojawia się satysfakcja, a naszemu życiu udaje się nadać jakiś nowy sens. Odpowie na pytanie o to, czy do psychoanalizy trzeba mieć jakieś specjalne predyspozycje, o to, czy są dla jej podjęcia jakieś przeciwwskazania oraz dlaczego niektórzy w jej efekcie sami decydują się zostać psychoanalitykami. Spotkanie dla tych, którzy chcieliby się dowiedzieć, w jaki sposób działa psychoanaliza, jako metoda terapeutyczna, wobec cierpienia, z jakim zgłasza się podmiot.